Poemat Upadek króla Artura to jedyna wyprawa J.R.R. Tolkiena do świata arturiańskiego, jego najlepsze osiągnięcie w posługiwaniu się staroangielskim metrum. Autor przekształcił najsłynniejszą brytyjską legendę, nadając jej atmosferę powagi i nieuchronności wydarzeń - opisał zamorską wyprawę Artura, króla Brytanii, do dalekich pogańskich krain, ucieczkę Ginewry z Kamelotu, wielką bitwę morską po powrocie Artura do Brytanii, portret zdradzieckiego Mordreda, pełne udręki rozważania Lancelota w jego francuskim zamku. Niestety, nie dokończył poematu, jednakże pozostało wiele rękopisów, z których wyłaniają się wyraźne, choć tajemnicze związki zakończenia legendy arturiańskiej z Silmarillionem oraz niezrealizowany opis gorzkiego końca miłości Lancelota i Ginewry. Pracę nad Upadkiem króla Artura Tolkien rozpoczął na początku lat trzydziestych XX wieku i zarzucił w 1937 roku. Może nie był to zbieg okoliczności, że w tym właśnie roku został wydany Hobbit, dający czytelnikom przedsmak wymyślonego świata, który miał ukształtować wyobraźnię XX wieku i sięgnąć w wiek XXI.